odczuwać brak

См. также в других словарях:

• brak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrób, produkt, którego parametry nie odpowiadają założonym normom; bubel : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypuszczać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odczuwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odczuwaćam, odczuwaća, odczuwaćają, odczuwaćany {{/stl 8}}– odczuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, odczuwaćczuję, odczuwaćczuje, odczuwaćczuty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odczuwać — ndk I, odczuwaćam, odczuwaćasz, odczuwaćają, odczuwaćaj, odczuwaćał, odczuwaćany odczuć dk Xa, odczuwaćczuję, odczuwaćczujesz, odczuwaćczuj, odczuwaćczuł, odczuwaćczuty 1. «reagować doznaniem zmysłowym» Odczuwać głód, zmęczenie. Odczuwać bóle… …   Słownik języka polskiego

• cierpieć — ndk VIIa, cierpiećpię, cierpiećpisz, cierp, cierpiećpiał, cierpiećpiany 1. «odczuwać, przeżywać, znosić ból fizyczny lub moralny; boleć nad czymś lub z powodu czegoś; doznawać czegoś przykrego» Cierpieć z powodu rany w nodze. Cierpieć ból, głód,… …   Słownik języka polskiego

• wola — 1. Człowiek (ludzie) dobrej woli «o kimś, kto ma dobre zamiary, kto pragnie pomóc innym»: (...) los przytuliska jest w rękach ludzi dobrej woli, którzy mogą i chcą pomóc bezdomnym zwierzętom. SN 04/01/1999. 2. przestarz. Czuć, poczuć wolę bożą… …   Słownik frazeologiczny

• nienasycenie — I rzad. «nie mogąc się nasycić; chciwie, zachłannie» Zdobywać nienasycenie pieniądze. Patrzeć na siebie nienasycenie. II n I 1. rzecz. od nie nasycić. 2. rzad. «niedosyt, brak zaspokojenia» Odczuwać nienasycenie wiedzą. Podróż pozostawiła… …   Słownik języka polskiego

• zapał — m IV, D. u, Ms. zapałale; lm M. y «stan wielkiego uniesienia, podniecenia; entuzjazm, pasja» Młodzieńczy, nie słabnący, szlachetny, szczery zapał. Bojowy zapał. Zapał do nauki, do pracy. Budzić zapał. Ochłodzić, ostudzić, zgasić czyjś zapał. Czuć …   Słownik języka polskiego

• zniechęcenie — n I 1. rzecz. od zniechęcić. 2. «stan psychiczny charakteryzujący się brakiem chęci, zapału, ochoty do czegoś; brak energii, apatia» Odczuwać zniechęcenie. Ogarnęło go zniechęcenie. zniechęcenie się rzecz. od zniechęcić się …   Słownik języka polskiego

• bieda — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. biedzie {{/stl 8}}{{stl 7}} sytuacja nieprzyjemna, trudna; kłopoty, nieszczęście : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć biedę z chorowitym dzieckiem. Stare przysłowie mówi, że prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cierpieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIb, cierpiećpię, cierpiećpi, cierpiećpiał, cierpiećpieli {{/stl 8}}– ścierpieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb {{/stl 8}}{{stl 7}} znosić cierpliwie, pokornie coś lub kogoś przykrego, uciążliwego; wytrzymywać coś bez… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• domagać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, domagać sięam się, domagać sięa się, domagać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} żądać, dopominać się, wymagać czegoś; usilnie zabiegać o coś, wysuwać roszczenia, żądania …   Langenscheidt Polski wyjaśnień